تجارت و آینده غذا

به مناسبت 16 اکتبر روز جهانی غذا

اوکونجو ایولا

روز جهانی غذا فرصت مهمی را برای یادآوری این که تجارت چگونه نقش مهمی در شکل گیری تولید، در دسترس بودن، قیمت گذاری و کیفیت غذا دارد، ارائه می دهد. در حقیقت، هیچ تلاشی برای ایجاد یک سیستم غذایی عادلانه و پایدار بدون اقدامات جهانی هماهنگ در تجارت کامل نخواهد شد.

ژنو – هیچ کس نمی تواند بدون غذا زنده بماند و با این وجود، سیستم های غذایی جهان به شدت نیاز به اصلاح دارند. برای اطمینان از دسترسی همگانی به تغذیه مناسب و همچنین پایداری طولانی مدت محیط زیست، باید نحوه تولید، فرآوری، حمل و نقل و مصرف غذا را تغییر دهیم. روز جهانی غذا باید ما را تشویق کند تا نحوه دستیابی به این هدف را در نظر بگیریم و تشخیص دهیم که تجارت باید بخشی از راه حل باشد.

اجلاس اخیر سیستم های غذایی سازمان ملل متحد نه تنها نیاز به اصلاحات جامع، بلکه نقش کلیدی را که دولت ها باید در بهبود عملکرد بازارهای غذایی ایفا کنند، برجسته کرد. این امر مستلزم همکاری بین المللی عمیق تری است. همان طور که همه گیری COVID-19 به ما یادآوری کرده است، اقدام مشترک ضروری است تا همه مردم بتوانند زندگی سالم و با وقار داشته باشند.

برای اطمینان از دسترسی همگانی به تغذیه مناسب و همچنین پایداری طولانی مدت محیط زیست، باید نحوه تولید، فرآوری، حمل و نقل و مصرف غذا را تغییر دهیم

موانع تجارت مایحتاج اولیه مانند غذا و دارو، تلاش ها برای بهبود تغذیه و سلامتی را ناکام می گذارد و در نتیجه اساس رفاه آینده را تضعیف می کند. در مقابل، تجارت موثر می تواند گرسنگی و سوء تغذیه را نه تنها با اطمینان از تحویل منابع غذایی، بلکه با ایجاد کار مناسب و افزایش درآمد، کاهش دهد.

فوریت این مشکل غیرقابل انکار شده است. ما قبلاً می دانیم که تغییرات آب و هوایی الگوهای دما و بارندگی را تغییر می دهد و منجر به حوادث آب و هوایی مکرر و شدید می شود – همه این ها می تواند تولید غذا را خراب کند. در چنین زمینه ناپایدار و غیرقابل پیش بینی، بازارهای جهانی مواد غذایی برای کشورها یا مناطقی که با شوک های ناگهانی روبرو هستند، نجات دهنده خواهند بود.

ما هم اکنون هم عقب مانده ایم. در سال 2015، جهان اهداف توسعه پایدار، از جمله SDG 2 را تصویب کرد، که خواستار پایان دادن به گرسنگی در جهان، دستیابی به امنیت غذایی و بهبود تغذیه و ترویج کشاورزی پایدار تا سال 2030 است. شش سال بعد، ما هنوز در مسیر دستیابی به این هدف نیستیم.  برعکس، به نظر می رسد که ما در حال حرکت به عقب هستیم، با باد مخالف مانند همه گیری، رکود اقتصادی، درگیری های خشونت آمیز و شوک های مربوط به آب و هوا. در واقع، گرسنگی و سوء تغذیه در سال 2020 به میزان قابل توجهی افزایش یافت: بر اساس گزارش سازمان ملل، 9.9 درصد از جمعیت جهان در سال گذشته دچار سوءتغذیه شده اند، در حالی که این رقم در سال 2019 برابر 8.4 درصد بوده است.

برای معکوس کردن این روند و اطمینان از کارکرد سیستم های غذایی برای مردم و کره زمین، دولت ها باید تلاش های خود را برای به روز رسانی قوانین جهانی تجارت افزایش دهند. در عین حال، آن ها باید سیاست هایی را که بازار جهانی غذا را که به سرعت در حال تحول است، تحریف می کنند، کنار بگذارند. به عنوان مثال، دولت ها سالانه 22 میلیارد دلار برای نگه داشتن ناوگان ماهیگیری از نظر اقتصادی نامناسب در دریا هزینه می کنند – سیاستی که باعث کاهش ذخایر ماهی می گردد. برنامه های حمایتی از مزرعه می تواند بازارهای غذایی و کشاورزی را به طور مشابه تحریف کند و یارانه های سوخت فسیلی آثار آن را تشدید می کند.

. در سال 2015، جهان اهداف توسعه پایدار، از جمله SDG 2 را تصویب کرد، که خواستار پایان دادن به گرسنگی در جهان، دستیابی به امنیت غذایی و بهبود تغذیه و ترویج کشاورزی پایدار تا سال 2030 است. شش سال بعد، ما هنوز در مسیر دستیابی به این هدف نیستیم.  برعکس، به نظر می رسد که ما در حال حرکت به عقب هستیم

دولت ها باید راه های جدیدی برای معکوس کردن سرمایه گذاری کم در کالاهای عمومی مربوط به غذا و کشاورزی، به ویژه در کشورهای کم درآمد بیابند، در حالی که تخصیص جهانی منابع کمیاب را بهبود می بخشد. در اینجا، آن ها باید از اهمیت روزافزون تجارت دیجیتال و خدمات در کشورهای فقیر استفاده کنند.

این چالش ممکن است دلهره آور به نظر برسد. اما، با رویکرد افزایشی، پیشرفت امکان پذیر است. ماه آینده، در دوازدهمین کنفرانس وزیران سازمان تجارت جهانی در ژنو، وزرای تجارت فرصتی خواهند داشت که چنین رویکردی را تدوین کرده و گام های مهمی را در جهت پیشرفت بردارند.

به عنوان مثال، وزیران نحوه پایان بخشیدن به یارانه های مضر ماهیگیری را که به صید بی رویه و مازاد ظرفیت کمک می کند و تهدید به نابودی برخی از گونه ها می کنند، در نظر خواهند گرفت. کشورها همچنین می توانند موافقت کنند که خریدهای غذایی بشردوستانه برنامه جهانی غذا سازمان ملل متحد را از محدودیت های صادراتی معاف کرده و بدین ترتیب دسترسی غذا به فقرای جهان و کسانی که به دلیل درگیری های داخلی یا اثرات تغییرات آب و هوایی آواره شده اند، بیشتر شود.

دولت ها باید راه های جدیدی برای معکوس کردن سرمایه گذاری کم در کالاهای عمومی مربوط به غذا و کشاورزی، به ویژه در کشورهای کم درآمد بیابند، در حالی که تخصیص جهانی منابع کمیاب را بهبود می بخشد

علاوه بر این، وزرا فرصتی خواهند داشت تا مذاکرات خود را در مورد موضوعات مربوط به تجارت کشاورزی از جمله کاهش یارانه های دولتی که باعث تحریف تجارت می شود و دسترسی بهتر به بازارهای خارجی پیش ببرند. در اینجا، توافق در مورد اقدامات مشخص و همچنین جهت مذاکرات آینده، پیشرفت ملموسی در جهت آینده غذایی مورد نیاز ما خواهد بود.

روز جهانی غذا فرصت مهمی را برای به خاطر سپردن اهمیت غذا برای مردم ارائه می دهد. اما ما نباید نقش حیاتی تجارت را در شکل گیری تولید، در دسترس بودن، قیمت گذاری و کیفیت آن غذا فراموش کنیم. هیچ تلاشی برای ایجاد یک سیستم غذایی عادلانه و پایدار بدون اقدامات هماهنگ رهبران جهان در زمینه تجارت کامل نخواهد بود.