چگونه چین وام می دهد؟

نگاهی نادر به 100 قرارداد بدهی با دولت های خارجی.

(گزارشی ازپیترسون، موسسه بین المللی برای اقتصاد)

 

چکیده:

چین بزرگترین بستانکار رسمی جهان است، اما ما در مورد شرایط وام دهی آن اطلاعات اولیه کافی نداریم. قراردادهای بسیار کمی بین وام دهندگان چینی و وام گیرندگان دولت آن ها تاکنون منتشر شده یا مورد مطالعه قرار گرفته اند. این گزارش اولین تحلیل منظم شرایط قانونی وام های خارجی چین است. این موسسه 100 قرارداد بین نهادهای دولتی چینی و وام گیرندگان دولت در 24 کشور در حال توسعه در آفریقا، آسیا، اروپای شرقی، آمریکای لاتین و اقیانوسیه را جمع آوری و تجزیه و تحلیل نموده و  آن ها را  با سایر نهادهای وام دهنده دو جانبه، چندجانبه و تجاری مقایسه نموده است و در نهایت سه بینش اصلی ظهور می یابد:

اول :

قراردادهای چین شامل بندهای محرمانه ای است که وام گیرندگان را از فاش کردن شرایط یا حتی وجود بدهی ممنوع می کند.

دوم:،

وام دهندگان چینی با استفاده از ترتیبات وثیقه ای، به دنبال کسب مزیت نسبت به سایر وام دهندگان هستند. مانند کنترل حساب های درآمدزا توسط وام دهنده و این که بدهی را از تجدید ساختار جمعی (بندهای “بدون باشگاه پاریس”) خارج نگه می دارد.

سوم:

بندهای لغو، تسریع و تثبیت در قراردادهای چین به طور بالقوه به وام دهندگان اجازه می دهد تا بر سیاست های داخلی و خارجی بدهکاران تأثیر بگذارند. حتی اگر این موارد غیر قابل اجرا در دادگاه  باشند، ترکیبی از محرمانه بودن، سابقه و نفوذ سیاست می تواند گزینه های مدیریت بحران بدهکار مستقل را محدود کرده و مذاکره مجدد بدهی را پیچیده کند. به طور کلی، این قراردادها از طراحی خلاقانه برای مدیریت اعتبار استفاده می کنند، بر موانع اجرایی  غلبه کرده و چین را به عنوان یک وام دهنده قدرتمند و تجاری به جهان در حال توسعه معرفی می نماید.

نسخه کامل گزارش از طریق لینک زیر قابل دسترس است:

https://www.piie.com/sites/default/files/documents/wp21-7.pdf

————————————————————————————–